Obój to instrument o wyjątkowo pięknym brzmieniu. Buduje się go najczęściej z drewna różanego albo afrykańskiego drzewa zwanego grenadillą, dzięki któremu instrument ma charakterystyczny czarny kolor. Poprzednikiem współczesnego oboju był powstały w średniowieczu instrument zwany szałamają. Obój jest wyposażony w podwójny stroik, czyli dwa kawałki trzciny, które wyglądają jak spłaszczony kawałek słomy. Precyzyjnie wycięte i złożone ze sobą, drgają wprawiając w ruch słup powietrza znajdujący się we wnętrzu instrumentu. Brzmienie oboju jest niezwykle subtelne, rzewne, piękne i delikatne. Instrument ten bywa wykorzystywany aby podkreślić wiele emocji i uniesień w muzyce. Obój nie jest również obcy kompozytorom muzyki filmowej, takich jak Ennio Morricone.